Bir kuşağı etkileyen,herkesin beyaz çorap,kundura ve siyah takım elbisenin içine balıkçı boğazı kazağı giydirmeyi sağlayan popun kralı.Televizyonlarda ilk kez gösterildiğinde dansını izlemek ve küçükte olsa hareketini yapmak benim için onurdu.Mahalledeki arkadaşlarla hareketini yapmaya çalışır,uzun süren çabalarımız sonucunda pes ederek,hareketlerini ona verirdik.Yapabildiğimiz tek hareket ay yürüyüşünde arka arka yürüyerek ayak sürtme hareketiydi.Onu da spor ayakkabıyla yapamıyorduk.Babamın kunduralarını aldığım,yaz sıcağında beyaz havlu çorapla,evi darma dağan ederek bulduğum fötür şapka ve siyak takım elbiseyle çıkar sokakta hareketlerini yapmaya çalışırdım.Ay yürüyüşü yapanlar bizim mahallede saygı sahibi insanlardı.Sadece arka arkaya ayak sürtme hareketini yapanlar ayak işlerine bakıyorlardı.

Sıcağın altında tüm Michael Jackson teçhizatını topladıktan sonra,giysi olarak şovuma hazır olduğumu hissettiğimde hareketlerini yapmaya çabaladım.Yarım yamalak yaptığım hareketler,zamanla hatam ve kaleografi yanlışlarımla mahalledeki çocukları etkilemiştim.Bir nebzede olsa içlerinde Michael Jackson bırakabilmiştim.Ertesi gün mahalleden bir çocuk yüzüne ayakkabı boyasıyla siyaha boyadı ve günlerdir yapmaya çalıştığımız şeyi elimizden çalmış,odak manyağı olmuştu.

Yaşadığı sürede sansasyonlardan,sıkandallardan adı düşmeyen popun kralı,medyanın attığı her boka rağmen gözümde hep televizyonda ilk kez gördüğüm an ki saygısını korudu.Hayranları tarafından bir dönem sevilmese,nefret ve kin duygularıyla beslensede benim gözümde ay yürüyüşünün yegane ustası olarak kalıcak.Sahte ve yandan yemiş taklitleri her geçen gün piyasaya çıksada benim için tek bir Michael Jackson var...