Yafta anı , atlet , baksır , çift kaplanlar , iç çamaşır , mavi don , rambo atlet , rezil , rüsva , sütyen
Soğuk bir kış akşamıydı.Aralıklarla yağan yağmur toprağı nemlendirmişti.Nemli toprak kokusu burnumdaki duyu almaçlarını harekete geçirmişti.Sırtımdaki çantamla havayı koklayarak yürüyordum.Okuldan çıkmanın verdiği rahatlıkla yakamı çıkarmış ve önlüğümün düğmelerini açmıştım.Uzaktan bakınca çetin geçen ihale savaşlarından çıkan iş adamı gibiydim.Yolda yürürken başım eğik,gözlerim sürekli yolları inceliyordu.İki organımda aynı görevi görürken unuttuğum organ olan ayağım birden tökezledi ve göt üstü yere yapıştım.Çantamdaki ağırlık sebebiyle düşüşüm hızlanmıştı.Olayı teorik olarak ispatlardım.Ama sizi bunaltmamak istiyorum.Benim arkamdan gelen arkadaşlarım bana destek olacaklarına köstek olmuşlardı.İbneler hayatlarının en büyük eğlencelerini yaşıyorlardı.Ayağa kalkıp yenik düşmüş savaşçı gibi pantolonumdaki tozları temizleyerek yoluma devam ettim.Yolda giderken hafiften serinlik hissediyordum.İçinde bulunduğumuz mevsim kıştı ama ben üşüyeceğim yerde serinliyordum.Sanki evde bir kapı açıkta ceyran yapıyormuş hissi veriyordu.Çok geçmeden pantolonumun tampon kısmının yarıldığını fark ettim.Fark etmem okuldan çıkıp bizim eve yürüme mesafesinde olmuştu.İbneler bana o yüzden gülmüşlerdi.O zamanlar baksır maksır bilmiyordum.Benim için en iyi iç çamaşır kaplanlar markası ve amblemi olan mavi donumdu.Mavi donumda bu olaya isyan etikti beni yarı yolda bırakmıştı.
Dükkanların önünden geçerken yemek yiyen çiftler yemeği bırakıyor sadece benim totoma ve vefakar mavi donuma odaklanıyordu.Bir süre sonra bende sinirlendim ki camların olduğu tarafa el hareketleri yapmaya başladım. Hatta bazıları bu durumdan mesut olacaklar ki fotoğrafımı çekmeye başlamışlardı.Artık mavi donlu selebriti olmuştum.Herkesin hayatında 8 saniyeliğine de olsa muhabirin arkasına geçerek el sallayarak şöhretin dibine vurduğu duruma girmiştim.
En sonunda dayanamayıp ağlayarak eve doğru tabanları yağladım.Mavi donum caddede herkes tarafından görülüyordu.Hiç bir şeyi umursamıyordum.Önümde uzun bir yol mavi donum ve sadece ben vardım.Sadece ikimiz.Rezil olsak bile yolun sonunu getirmeliydik.
mavi pembeden iyidir